Historia

Rok 2015
Na mocy uchwały Rady Miasta Stołecznego nr XI/202/2015 z dn. 7 maja 2015. Zespół Ognisk Wychowawczych przeobraża się w Centrum Wspierania Rodzin „Rodzinna Warszawa”.

  • Lista firm, które wspomagają Ogniska stale się poszerza.

W 2015 roku współpracowali z nami Samsung Electronics Polska, Provident, Fundacja Bankowa im. Leopolda Kronenberga, Mondelez International, Coca-Cola:

Rok 2014
Od 2014 roku do dnia dzisiejszego funkcje dyrektora pełni Pan Jarosław Adamczuk.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. pracownicy pedagogiczni zatrudnieni w ZOW na podstawie Karty Nauczyciela stają się pracownikami samorządowymi w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458, z późn. zm.). Wyjaśnienie MPiPS : „Zgodnie z art. 237 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. Nr 149, poz. 887, z późn. zm.) w stosunku do nauczycieli zatrudnionych przed dniem wejścia w życie ustawy z dnia 27 czerwca 2003 r. o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz o zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 137, poz. 1304) w publicznych placówkach opiekuńczo-wychowawczych, o których mowa w art. 228 ust. 1 i art. 229 ust. 1-7, ustaw? z dnia 26 stycznia 1982 r. Karta Nauczyciela stosuje si? do dnia 1 stycznia 2014 r.”;

Rok 2012

Rok 2009
Rada m.st. Warszawy Uchwałą Nr XLVI/1442/2008 zatwierdziła nowy statut ZOW. Od tego momentu Ogniska są specjalistycznymi placówkami wsparcia dziennego.

  • Od czerwca do sierpnia trwa Akcja letnia ZOW;
  • Ośrodek Górski „Kordon” w Sopotni Wielkiej obchodził swoje 50-lecie;
  • IV Plener Malarski „Aktor z ogrodem w tle oraz VI Gala akcji „Ławka dla Łazienek Królewskich – dom dla dzieci ulicy”;
  • Konkurs plastyczny „50 lat Sopotni”;
  • Międzyogniskowa Spartakiada Sportowa;
  • Uroczyste otwarcie Ogniska „Grochów”;
  • XXII Festiwal „Piosenka w Świdrze”;
  • Międzyogniskowy Konkurs Wiedzy o Warszawie w Ognisku „Gocław”;
  • XI Turniej Wiedzy o Dziadku Lisieckim i Jego Ogniskach;
  • Międzyogniskowy Dzień Kobiet w Ognisku „Muranów”;
  • Uroczystość z okazji imienin Dziadka Lisieckiego;
  • Spotkanie Zespołu Zadaniowego d/s Programu „Rodzina”;
  • Międzyogniskowy Obóz Narciarski w Ośrodku „Kordon” w Sopotni Wielkiej;
  • W Urzędzie m.st. Warszawy odbyła się uroczystość przyznania Nagród Dyrektora Biura Polityki Społecznej za szczególne osiągniecia w pracy pedagogicznej w Zespole Ognisk Wychowawczych im. Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”. Nagrody otrzymało 12 pracowników pedagogicznych z ponad 20-letnim stażem pracy w ZOW;
  • Uroczyste obchody 80-lecia istnienia Ognisk. Rada Plenarna wszystkich pracowników Ognisk oraz zaproszonych gości z okazji święta Pracownika Socjalnego. Otwarcie wystawy prezentującej Ogniska Dziadkowe, kluby TPDzUl oraz istniejące aktualnie Ogniska ZOW. Inicjatorem wystawy jest kolega Kazimierz Dąbrowski;
  • W ramach 80-lecia istnienia Ognisk odbywa się IV edycja MOPTA w Teatrze na Woli (Międzyogniskowy Otwarty Przegląd Twórczości Artystycznej);
  • Powstaje Ognisko „Rembertów” (ul. Plutonowych 10);
  • Powstaje Ognisko „Grochów” (ul. Rębkowska 1).

Rok 2008
W latach 2008- 2014 funkcję dyrektora pełniła Pani Elżbieta Tatarowicz.

Rok 2007
W latach 2001 – 2007 funkcję dyrektora pełnił Pan Piotr Słupek-Opolski (1963-2007)

  • Powstaje oficjalna strona internetowa ZOW;
  • Ukazuje się książka Kazimierza Dąbrowskiego „Ogniska Dziadka Lisieckiego”.

Rok 2006

  • Rozpoczyna działalność Szkoła Ruchoma (Mobile School), działająca pod opieką Zespołu Ognisk Wychowawczych przy współpracy ze Stowarzyszeniem Grupa Pedagogiki i Animacji Społecznej;
  • Uroczyste wręczenie sztandaru ZOW i TPDU.

Rok 2005

  • Gimnazjum przy ul. Starej 4, zaczyna funkcjonować jako samodzielna jednostka.

Rok 2004

  • Przy ul. Starej 4 powstaje Punkt Poradnictwa Rodzinnego „Bastion”.

Rok 2003

  • Przy ul. Robotniczej 15 powstaje Ognisko „Okęcie”.

Rok 2002

  • Ognisko „Świder” zostaje wyłączone ze struktury ZOW;
  • Przy ul. J.Ch. Paska 10 powstaje Ognisko „Marymont”;
  • W strukturach ZOW rozpoczyna działalność grupa pedagogów ulicy, wspierana przez Fundację dla Polski oraz francuskich pedagogów z organizacji GPAS France;
  • Świętujemy setną rocznica urodzin Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”.

Rok 2001
W latach 1996 – 2001  funkcję dyrektora pełniła Pani Beata Chyz-Banek.

  • Przy ul. Broniewskiego 56a powstaje Ognisko „Bielany”;
  • Budynek Starej Prochowni przestał być w posiadaniu ZOW. Nowym użytkownikiem tego miejsca zostaje Centrum Eduacji Kulturalnej;
  • Zlikwidowane zostały hoteliki w Ogniskach „Muranów” i „Gocław”;
  • Uniwersytet w Darmstadt (Niemcy) nawiązuję współpracę z ZOW. Studenci tej uczelni przez 5 kolejnych lat odbywają 3-miesięczne staże zawodowe, pod kierunkiem wychowawców z Ogniska „Starówka”;
  • Rada Plenarna ZOW nt. „Możliwości i utrudnienia realizacji celów w Ogniskach po reformie systemu opieki”.

Rok 2000

  • Na podstawie Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie placówek opiekuńczo-wychowawczych Ogniska ZOW stają się placówkami wsparcia dziennego;
  • 13 listopada obywa się  Międzynarodowa konferencja zorganizowana przez ZOW i TPDU,  pod patronatem Departamentu Profilaktyki i Opieki MEN pt. „Kierunki rozwoju placówek opiekuńczo-wychowawczych w nowej rzeczywistości”;
  • W plebiscycie „Gazety Wyborczej” na Warszawiaka Stulecia, Kazimierz Lisiecki „Dziadek” zdobywa piąte miejsce.

Rok 1999
Następuje reforma edukacji, systemu opieki oraz administracji państwa.

  • Organem prowadzącym ZOW staje się Warszawskie Centrum Pomocy Rodzinie;
  • W budynku głównym przy ul. Starej 4 rozpoczyna działalność filia Gimnazjum nr 21 w Świdrze;
  • „Stara Prochownia” zaczyna funkcjonować jako samodzielne Ognisko.

Rok 1998

  • Odbyła się Rada Plenarna ZOW nt. „Kierunki Rozwoju Zespołu Ognisk Wychowawczych”, podczas której odbyły się warsztaty oraz dyskusja panelowa;
  • Ukazuje się książka Kazimierza Dąbrowskiego „Kurier Czerwono…!!!, czyli… Opowieść o Ogniskach, Dziadku, Babci, Ciociach, Wujenkach, Stryjkach i fajnych chłopakach ”, która przez kolejne lata stanowi dla Ogniskowców vademecum wiedzy o historii Ognisk.

Rok 1997

Rok 1996
W latach 1991 – 1996 funkcję dyrektora pełni Pan Wojciech Turewicz.

  • Uroczyste obchody 30-lecia Ogniska „Starówka”.
  • Zmiana nazwy z PZOW na Zespół Ognisk Wychowawczych;
  • Akcja „Wspólnota Serc III”.  Pieniądze zebrane w czasie trwania akcji zostały przekazane TPDU na budowę nowego Ogniska w Pruszkowie-Żbikowie, miejscu urodzenia Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”. Finał akcji odbył się na terenie Ogniska „Starówka” z udziałem m.in. Prezydenta m.st. Warszawy – Marcina Święcickiego oraz Ogniskowców z zagranicy;
  • W grudniu, w Muzeum Woli otwarta została wystawa „Kazimierz Lisiecki Dziadek i Jego Wielka rodzina”;
  • Spotkanie Pokoleń Ogniskowców w Teatrze Ochoty, w dwudziestą rocznicę śmierci Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”.

Rok 1995

  • Akcja „Wspólnota Serc II”. Wychowankowie zbierają pieniądze na wyposażenie sali rehabilitacyjnej dla dzieci autystycznych. Pieniądze zostały przekazane Fundacji „Synopsis”;
  • Uroczyste obchody 50-lecia Ogniska „Świder”;
  • W ramach współpracy z francuską organizacją Leo Lagrange odbyły się m.in. dwa międzynarodowe obozy letnie: 1995 – Zakopane, 1996 – Pietesti w Rumunii.

Rok 1994

  • Uroczyste otwarcie Świetlicy „Otwarte Drzwi” w budynku Starej Prochowni. Świetlica przeznaczona jest dla dzieci rumuńskich i polskich, żebrzących na ulicach Warszawy;
  • Akcja Charytatywna „Wspólnota Serc I”. Wychowankowie wszystkich Ognisk zebrały pieniądze, które następnie zostały przekazane do szpitala w Dziekanowie Leśnym,  na leczenie dzieci chorych na białaczkę. Finał akcji odbył się w Ognisku „Świder”;
  • Remonty w wielu Ogniskach PZOW, wykonywane przy czynnym udziale wychowanków, wychowawców i rodziców;
  • Konferencja Plenarna pedagogów nt. „Kierunki rozwoju placówek opiekuńczo-wychowawczych w Polsce”. Konferencja odbyła się przy ul. Starej 4;
  • Nawiązanie współpracy z francuską organizacja GPAS. Grupa pedagogów z ZOW wyjeżdża na szkolenie do Brestu.

Rok 1993

  • Powstaje Ognisko „Mokotów”, przy ul. Grottgera 25a;
  • 16 grudniu Koło uzyskuje rangę organizacji pożytku publicznego i osobowość prawną i przyjmuje obecną nazwę: „Przywrócić Dzieciństwo”
    Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Ulicy im. Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”

Rok 1991
W latach 1988 – 1990 funkcję dyrektora Ognisk pełnił Pan Wojciech Salinger 

  • Powstaje Ośrodek Twórczości Pedagogicznej, który m.in zajmuje się organizowaniem szkoleń dla pedagogów Ognisk, umożliwiających podnoszenie jakości ich pracy;
  • Powstaje Ognisko „Włochy”, przy ul. Cietrzewia 22 (Ognisko zakończyło działalność 30.06.2012 r.);
  • W Starej Prochowni powstaje Wspólnota Działa? Twórczych;
  • Organizowany jest konkurs na sponsora, menadżera i na najbardziej aktywną grup? młodzieży w PZOW;
  • Współpraca z francuską organizacją Leo Lagrange.

Rok 1989

Następuje kryzys w oświacie. W związku z tym w PZOW rozpoczęto działalność gospodarczą celem zarabiania pieniędzy na bieżącą działalność. Wynajmowano pomieszczenia, wynajmowano pokoje w hotelikach ognisk, udzielano usług magielniczych itp. Aby podnieść standard pomieszczeń, własnymi siłami, przeprowadzono remonty w wielu Ogniskach.

  • Powstaje Ognisko „Gocław” (ul. Witoszyńskiego 1). W kolejnych latach Ognisko czterokrotnie zmieniało swój adres. Obecnie mieści się przy ul. Meissnera 13.

Rok 1988
W latach 1984 – 1988 funkcję dyrektora pełniła Pani Maria Lubieniecka.

Rok 1986

  • Ognisko „Gdynia” zostaje wyłączone ze struktury PZOW;
  • Organem prowadzącym PZOW staje się Kuratorium Oświaty i Wychowania.

Rok 1984
W latach 1971 – 1984 funkcję dyrektora pełniła Pani Maria Łopatkowa.

  • Powstaje Ognisko „Gocław” (ul. Witoszyńskiego 1). W kolejnych latach Ognisko czterokrotnie zmieniało swój adres. Obecnie mieści się przy ul. Meissnera 13.

Rok 1983

  • Ognisko „Świder” organizuje I Międzyogniskowy Festiwal „Piosenka w Świdrze” (festiwale odbywają się do dziś);
  • Powstaje pogotowie rodzinne dla ofiar przemocy domowej przy ul. Witoszyńskiego 1.

Rok 1981

Lata 1977 – 1981

  • Organizowane są wczasy dla dzieci osieroconych z uregulowaną sytuacją prawną i kandydatów na rodziców zastępczych. Podczas wyjazdu wiele dzieci z warszawskich Domów Dziecka znalazło swoje nowe rodziny zastępcze lub adopcyjne.

Rok 1978

  • Państwowy Zespół Ognisk Wychowawczych otrzymuje imię Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”;
  • Na terenie Ogniska „Starówka” powstaje filia Szkoły Podstawowej Nr 283, działającej pod egidą Instytutu Matki i Dziecka, dla dzieci neurotycznych, zagrożonych demoralizacją i załamaniem linii szkolnej lub już ze załamaną linią szkolną. Szkoła funkcjonowała do 1981 r.

Rok 1976

  • 8 Grudnia umiera Kazimierz Lisiecki „Dziadek”;
  • 12 grudnia, w dniu pogrzebu, powstaje Koło Wychowanków. (W grudniu 1993 r. Koło uzyskuje rangę organizacji pożytku publicznego i osobowość prawną i przyjmuje obecną nazwę: „Przywrócić Dzieciństwo” Towarzystwo Przyjaciół Dzieci Ulicy im. Kazimierza Lisieckiego „Dziadka”).
czarno-białe zdjęcie grupa ludzi niosąca trumnę Kazimierza Lisieckiego

Rok 1974

  • Majowa Sesja Plenarna ZOW w Ognisku „Świder”.

Rok 1973

  • W Starej Prochowni rozpoczyna działalność Teatr Pantomimy OPTY.

Rok 1972

  • Rozpoczyna działalność Galeria Sztuki Dzieci i Młodzieży w budynku Starej Prochowni (działa do 1992 r);
  • Zainicjowana zostaje nowa forma pracy z rodzin? – wczasy rodzinne z pedagogiem w Sopotni Wielkiej (odbywają się do dziś).

Rok 1971
W latach Lata 1928 – 1971 funkcję dyrektora pełnił Kazimierz Lisiecki (1902-1976).

  • Z inicjatywy nowego dyrektora (Marii Łopatkowej), powstaje Ośrodek Metodyczno-Szkoleniowy, zajmujący się doskonaleniem metod pracy pracowników pedagogicznych Ognisk;
  • Dziadek otrzymuje Złotą Odznakę „Zasłużony Działacz TPD”;
  • W kwietniu Kazimierz Lisiecki przechodzi na emeryturę.

Rok 1962

  • Dziadek otrzymuje tytuł „Zasłużony Nauczyciel PRL”.

Rok 1965

  • W Ogniskach pojawiają się dziewczęta. W latach 1965–1971 Ognisko „Muranów” było przeznaczone wyłącznie dla nich.

Rok 1964

  • Swoją działalność rozpoczyna Ognisko „Starówka” (ul. Stara  4). Staje się ono jednocześnie siedzibą dyrekcji Państwowego Zespołu Ognisk Wychowawczych.

Rok 1959

  • Powstaje Ognisko „Gdynia” . Mieściło się ono wówczas na parterze kamienicy przy ul. Zygmunta Augusta 9, przygotowała je Maria Pilecka, długoletnia współpracownica Kazimierza Lisieckiego. Pierwszym kierownikiem placówki w Gdyni był Wojciech Salinger, który pełnił swoją funkcję w latach 1959–1967. Do roku 1986 Ognisko Wychowawcze „Gdynia” funkcjonowało w strukturze Państwowego Zespołu Ognisk Wychowawczych w Warszawie;
  • W Sopotni Wielkiej powstaje, istniejąca do dziś,  baza dla obozów letnich i zimowych. W latach 1976-1982 działało tu również Ognisko „Sopotnia”.
zdjęcie czarno-białe przedstawiające grupę dzieci ćwiczących gimnastykę na zewnątrz, w tle widoczny budynek ośrodka Kordon

Rok 1958

  • Jubileusz 40-lecia pracy wychowawczej Dziadka.

Rok 1957

  • W styczniu „Dziadek” otrzymuje nagrodę Miasta Warszawy za 1956 r., „Za wybitne zasługi w dziedzinie wychowania dzieci i młodzieży oraz  wieloletnią pracę w Towarzystwie Przyjaciół Dzieci Ulicy”;
  • Powstaje Ognisko „Muranów” (ul. Dzielna 17a).

Rok 1956

  • Powstaje Państwowy Zespół Ognisk Wychowawczych (PZOW). Jego dyrektorem zostaje Kazimierz Lisiecki;
  • W lipcu „Dziadek” zostaje odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Rok 1952

  • Likwidacja Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Ulicy. Ogniska na Pradze i w Świdrze działają jako „Państwowy Dom Dziecka „Ognisko”.

Rok 1948

  • Ponowna rejestracja Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Ulicy.

Rok 1945

  • Pozyskanie 14-hektarowego, zalesionego terenu przylegającego do rzeki Świder oraz dwóch zdewastowanych willi w Świdrze. Ogniskowcy remontują je  własnymi siłami;
  • Powstaje Ognisko Świder” (ul. Mickiewicza 43/47). Funkcjonowało ono w strukturach Zespołu Ognisk Wychowawczych do 2002 roku;
  • Organizacja pierwszego po wojnie obozu letniego na terenie Ogniska. Kolonie były wyjazdami pod namiot, wypoczywało tu nawet 500 ogniskowców podczas jednego wyjazdu. 

Lata 1939 – 1945

  • Wybuch II wojny światowej przerywa prace przy organizacji Ogniska w Toruniu i Pomorskiego Oddziału TPDzUl. Przestają działać Ogniska w Grudziądzu i w Łodzi, a także Biuro Dzienników i Czasopism. Ognisko przy ul. Długiej ulega zniszczeniu.
    Starsi Ogniskowy działają w organizacjach konspiracyjnych, walczą w Powstaniu Warszawskim, wielu z nich ginie. W czasie Powstania ulega całkowitemu zniszczeniu Ognisko na Długiej, a pozostali przy życiu Ogniskowy (do marca 1945 r.) szukają schronienia w „Ognisku na wygnaniu”, w Giełzowie.

Rok 1938

  • Powstają Ogniska w Grudziądzu i w Łodzi;
  • Otwarcie Ogniska przy ul. Długiej 13 z udziałem prezydenta RP Ignacego Mościckiego.
czarno-białe zdjęcie Ignacego Mościckiego stojącego przed budynkiem Ogniska Praga

Rok 1937

  • W Ognisku przy Nowym Zjeździe powstaje Klub Pracujących dla najstarszych Ogniskowców.

Rok 1936

  • W Ognisku przy Nowym Zjeździe ukazuje się pierwszy numer ogniskowej gazetki „Oczko”.

Rok 1935

  • Pierwszy obóz letni WF i PW we Fronołowie nad Bugiem zorganizowany przy pomocy Wojska Polskiego (następne w odbyły się latach 1936–1939).

Rok 1934

  • Powstaje Ognisko przy ul. Nowy Zjazd 9. Istnieje tu do 1937 r. po czym budynek zostaje rozebrany w związku z porządkowaniem terenu wokół Zamku Królewskiego.

Rok 1933

  • Początek działalności Ogniska „Praga”;
  • Kolonie letnie w Małkini (następne w 1934 r.).
zdjęcie czarno-białe przedstawiające grupę dzieci stojących przed drewnianym budynkiem

Rok 1932

  • Biuro Dzienników i Czasopism przejmuje lokal przy ul. Senatorskiej 29;
  • Ogniskowcy przenoszą się do budynku na Pradze przy ul. Środkowej 9.

Rok 1930

  • Ognisko z Hipotecznej przenosi się na ul. Senatorską 29 do Galerii Luksemburga;
  • Kolonie letnie w Zajezierzu. (następne w 1931 r.).
zdjęcie czrno-białe przedstawiające grupę dzieci leżącą na plaży

Rok 1928

  • Otwarcie Ogniska Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Ulicy przy ul. Hipotecznej 5 (działało w tym lokalu do 1930 r.). Kierownikiem zostaje Kazimierz Lisiecki;
  • Pierwsze kolonie letnie Towarzystwa Przyjaciół Dzieci Ulicy w Lipinach (kolejne odbyły się w latach 1929 i 1932).
zdjęcie czarno-białe, zdjęcie przedstawia grupę dzieci w tle widać namioty rozstawione na polanie

Rok 1919

  • Kazimierz Lisiecki rozpoczyna swoją działalność pedagogiczną. Jako 17-letni st. instruktor harcerski zostaje kierownikiem Klubu Gazeciarzy / Klub przy ul. Miodowej 6. We wrześniu 1919 Klub ten przyjął nazwę „Ognisko”.

    Fotografia pochodzi ze spotkania wigilijnego, które miało miejsce 22 grudnia 1918 roku w ognisku przy Miodowej 6. Gośćmi byli m.in. p.Helena Paderewska (założycielka Polskiego Białego Krzyża), ksenia hr. Mycielska, hr. Krasicka oraz Konsul z Ambasady amerykańskiej.

Fotografia pochodząca ze spotkania wigilijnego, które miało miejsce 22 grudnia 1918 roku w ognisku przy Miodowej 6. Gośćmi byli m.in. p.Helena Paderewska (założycielka Polskiego Białego Krzyża), ksenia hr. Mycielska, hr. Krasicka oraz Konsul z Ambasady amerykańskiej.