Kim jestem? O poszukiwaniu własnej tożsamości i wyrażaniu siebie przez nastolatki
Zapraszamy do przeczytania nowego tekstu psychoterapeutki SPR Wawer – Agnieszki Turuli – pt. „Kim jestem? O poszukiwaniu własnej tożsamości i wyrażaniu siebie przez nastolatki”.
Dowiesz się z niego między innymi o tym:
- jak przebiega proces poszukiwania tożsamości u nastolatków,
- jaką funkcję mogą pełnić różne sposoby wyrażania siebie,
- co warto wiedzieć, będąc rodzicem dziecka eksperymentującego z własnym wyglądem.
Kim jestem? O poszukiwaniu własnej tożsamości i wyrażaniu siebie przez nastolatki.
Samodzielne wyjazdy dzieci – wspólna przygoda całej rodziny
- w jaki sposób wybrać wakacyjną destynację,
- jak można przygotować na wyjazd siebie i dziecko,
- na co zwrócić uwagę przy ustalaniu zasad komunikacji z domem.
Czy to czas na zakochanie? – kilka słów o nastoletniej miłości
- czym charakteryzują się nastoletnie zauroczenia,
- jakie wyzwania stoją w tym czasie przed nastolatkami, a jaki przed ich rodzicami,
- o czym warto rozmawiać z dorastającym dzieckiem, by pomóc mu odnaleźć się w życiu uczuciowym.
Czy to czas na zakochanie? – kilka słów o nastoletniej miłości
- co wziąć pod uwagę przy planowaniu codzienności nastolatka i rodzica na czas trwania roku szkolnego,
- jakie mogą być źródła doświadczanych trudności w szkole,
- w jaki sposób wspierać dziecko w szkolnych wyzwaniach, dając mu jednocześnie pole do doświadczania samodzielności.
Nastolatki wracają do szkoły – jak razem przetrwać kolejny rok?
Być rodzicem w cyfrowym świecie
„Badania pokazują, że 96% nastolatków korzysta z sieci codziennie. W związku z czym pytanie, które stoi przed rodzicami, to: “Jak moje dziecko może spędzać czas online?” a nie: “Czy dziecko może spędzać czas online?”” – pisze w swoim artykule Agnieszka Turula – psychoterapeutka z SPR Wawer.
Artykuł ten stanowi zbiór wniosków na podstawie spotkania online pt. „Być rodzicem w cyfrowym świecie” organizowanego przez Poradnię w Wawrze z okazji Dnia Rodziny.
Przeczytaj, a dowiesz się:
- jakie zasady dotyczące korzystania z ekranów warto wprowadzić w domu,
- co nas powinno zaniepokoić w aktywności internetowej dziecka,
- jaki wpływ mają nasze zachowania na to, co robią nasze dzieci.
Jak pies z kotem, czyli o relacjach między rodzeństwem
W poniedziałek 15.05. obchodziliśmy Dzień Rodziny. Z tej okazji Poradnia w Wawrze zorganizowała dwa spotkania online, które zostały bardzo przychylnie przyjęte. Dziś przedstawiamy artykuł naszej psychoterapeutki – Agnieszki Szymańskiej – podsumowujący wykład „Jak pies z kotem – czyli o relacjach między rodzeństwem”.
„Posiadanie więcej niż jednego dziecka może być ogromnym wyzwaniem. (…) Mają niezwykle trudne zadanie, aby nauczyć swoje dzieci wspólnego życia w szacunku do siebie nawzajem. (…) Nie jesteśmy w stanie kontrolować naszych dzieci, ale możemy razem z nimi nauczyć się wspólnego życia, przekazać narzędzia do lepszego radzenia sobie z emocjami, dawać przykład,” – pisze Agnieszka Szymańska. O czym jeszcze warto więc pamiętać?
Gdy dziecko staje się nastolatkiem
Okres dojrzewania jawi się wielu rodzicom jako wyzwanie. Pierwsze sygnały niezależności dziecka bywają zastanawiające i jednocześnie rzadko są powodem do niepokoju. Jednak to, co dzieje się później, często zaskakuje i wprowadza w poczucie bezradności – dotychczasowe sposoby komunikacji przestają być skuteczne, zmieniają się zachowania i upodobania, często pojawia się nowe, nieznane rodzicom grono znajomych. Choć rozmawianie i wspieranie dziecka w tym czasie bywa trudne, warto pamiętać, że nastoletniość to bardzo ważny czas w życiu młodego człowieka.
Zapraszamy do lektury artykułu pt. „Gdy dziecko staje się nastolatkiem” autorstwa psychoterapeutki SPR Wawer – Agnieszki Turuli – z którego można się dowiedzieć:
- jak rozwijający się układ nerwowy wpływa na odnoszenie się do świata,
- czy cały okres dojrzewania wygląda podobnie,
- co można zrobić, żeby wesprzeć swoje dziecko w tym trudnym czasie.
O tym, jak chwalić dzieci, aby w dorosłości chwaliły same siebie
Aby z sadzonki powstało piękne, zdrowe i dorodne drzewo, potrzebny jest czas, odpowiednie nawodnienie, powietrze i światło. Aby z dziecka wyrósł pewny siebie, dojrzały i mądry dorosły, potrzebne jest bezpieczne i stabilne środowisko rodzinne, które dba o jego potrzeby życiowe i emocjonalne, ale również podaje „pokarm” w postaci zauważania i wzmacniania jego mocnych stron.
Zapraszamy do zapoznania się z tekstem psychoterapeutki SPR Wawer – Zuzanny Kędzierskiej – pt. „O tym, jak chwalić dzieci, aby w dorosłości chwaliły same siebie”.
Przeczytaj, a dowiesz się:
- czemu czasami jest nam trudno chwalić syna / córkę,
- dlaczego pochwały są takie ważne,
- jak chwalić, aby wzmocnić pewność siebie dziecka i jego wiarę we własne siły.
O tym, jak chwalić dzieci, aby w dorosłości chwaliły same siebie
Obniżenie nastroju u nastolatków
Styczeń to czas końca semestru w szkołach, a co za tym idzie kumulacji napięcia związanego z nauką i poprawianiem ocen. Stres szkolny oraz mniejszy dostęp do światła dziennego i możliwości spędzania czasu na zewnątrz zimą, brak pewności, jakie efekty przyniesie wysiłek wkładany w naukę, a także sezonowe choroby i wynikające z nich zaległości, mogą przyczyniać się do spadku nastroju u nastolatków. Jest to ważny temat, gdyż utrzymujący się obniżony nastrój może być oznaką zaburzeń i chorób psychicznych.
Zapraszamy do lektury artykułu psychoterapeutki SPR Wawer – Agnieszki Turuli – z którego dowiesz się m.in.:
- po czym poznać obniżeniu nastroju u młodzieży,
- w jaki sposób wesprzeć nastolatka przeżywającego trudniejszy okres,
- jakich wspierających komentarzy można użyć w trakcie rozmowy.
Jak rozmawiać z dziećmi o śmierci
Śmierć to temat dotyczący każdego z nas, a przez to bliski, ale też trudny i taki, o którym nie chcemy pamiętać, a przez to daleki. Ze śmiercią mamy kontakt każdego dnia, jeśli nie dotyczy ona bezpośrednio naszych bliskich, to wystarczy włączyć telewizor, aby usłyszeć, że ktoś umarł. Uważam, że przez ostatnie lata, w związku z rozwojem pandemii i wojną w Ukrainie, śmierć stała się jeszcze bardziej powszednia. Jest to temat niełatwy, być może dlatego, że wiąże się z trudnymi uczuciami, takimi jak smutek czy lęk, a nikt z nas nie chce doświadczać tego rodzaju uczuć, a może dlatego, że w temacie śmierci mało wiemy. Nie znamy odpowiedzi na to, kiedy umrzemy, ani na to, co się dzieje z nami już po niej. Może temat śmierci przybliża nas do jeszcze bardziej zawiłych pytań, dotyczących sensu naszego istnienia i tego, jaką wartość ma życie ludzkie? A może też niektórzy z nas stosują „magiczne myślenie” polegające na tym, że, jeżeli o czymś nie będziemy mówić, to się to nie wydarzy? Trudno jest nam oswajać temat śmierci, jeszcze trudniej oswajać go z naszymi dziećmi.
Zapraszamy do zapoznania się z artykułem, w którym psychoterapeutka SPR Wawer – Zuzanna Kędzierska – próbuje odpowiedzieć na pytanie, czy warto, a jeśli tak, to jak, rozmawiać z dziećmi o umieraniu.
Jak rozmawiać z dziećmi o śmierci
W co się bawić? – Poznaj Ruch Rozwijający Weroniki Sherborne
Co to jest, na czym polega, dla kogo ta zabawa, jakie może przynieść korzyści?
„Zabawy relacyjne w Metodzie Ruchu Rozwijającego wywodzą się […] z podstawowych potrzeb dziecka, zwłaszcza we wczesnym dzieciństwie, zaspokajanych w kontakcie z dorosłymi – z tzw. „baraszkowania”, które zawiera w sobie element bliskości fizycznej i emocjonalnej”.
Po przeczytaniu tego artykułu autorstwa psychoterapeutki SPR Wawer – Marii Kurek – będziesz mógł/mogła:
- zdecydować, czy chcesz wybrać się z dzieckiem na zajęcia prowadzone tą metodą
- zapisać się na kursy, by nauczyć się prowadzić takie zajęcia w grupie i zacząć to robić
- bawić się z dziećmi w domu, w tzw. wolnym czasie, w przerwie w pracy, przed snem, po wstaniu z łóżka i kiedykolwiek zachcecie
- wszystko lub żadne z powyższych
W co się bawić? – Poznaj Ruch Rozwijający Weroniki Sherborne
„Na czym polega mądra miłość do dziecka?” – rozważania o mądrym kochaniu dzieci.
- co to znaczy – mądrze kochać nasze dziecko?
- o czym warto pamiętać, budując relację z małymi dziećmi, a co jest ważne, gdy już podrosną?
- jak szanować odrębność naszego syna/naszej córki?
Zapraszamy do lektury artykułu psychoterapeutki SPR Wawer – Zuzanny Kędzierskiej
„Na czym polega mądra miłość do dziecka?” – rozważania o mądrym kochaniu dzieci.
Nuda
Mamo, tato nudzę się…. Czyli o tym czemu i po co dzieci się nudzą nie tylko, gdy pada deszcz oraz jak możesz sobie z tym radzić, jeśli jesteś ich rodzicem.
Warto czytać dalej jeśli:
- często słyszysz „nudzi mi się” i czujesz jak rośnie w Tobie złość lub bezsilność
- nie rozumiesz swojego dziecka i masz już dosyć wymyślania sposobów na zabawę, które zwykle nie okazują się fajne lub szybko przestają takie być
- zastanawiasz się czy będąc w jego wieku miałeś tak samo i czy kiedyś wreszcie z tego wyrośnie
- ten temat nie nudzi Cię lub właśnie próbujesz się nim zainteresować
Zapraszamy do zastanowienia nad tym: co oznacza nudzić się, z jakiego powodu dzieci się nudzą, czy istnieją sposoby na nudę oraz czy nuda może mieć jakieś dobre strony.
Artykuł psychoterapeutki SPR Wawer – Marii Kurek.
„Chcę z Tobą pogadać ” czyli o tym, co mamy mogą przekazywać swoim córkom
Czy wiecie, że w Japonii od ponad 1200 lat matki przekazują córkom tradycję nurkowania w poszukiwaniu pereł ?
O tym, jakie „perły” można „wyłowić” dzięki dbaniu o relację matka – córka, pisze psychoterapeutka SPR Wawer – Magdalena Popławska.
Zapraszamy do lektury!
„Chcę z Tobą pogadać ” czyli o tym, co mamy mogą przekazywać swoim córkom
„Czy warto zachęcać dziecko, aby stawało się samodzielne?”
- Dlaczego uczenie dzieci samodzielności jest takie ważne?
- Co powoduje, że niektórzy rodzice mają z tym trudności?
- Jak różne rodziny mogą definiować samodzielność?
Wszystkich zainteresowanych zapraszamy do przeczytania (samodzielnie ) artykułu psychoterapeutki SPR Wawer – Zuzanny Kędzierskiej.
Samotność dziecka
,,Ból zaczyna się dopiero wtedy, kiedy boli nas calutkie serce i zdaje się nam, że zaraz przez to umrzemy, i na dodatek nie możemy nikomu zdradzić naszego sekretu. Ból sprawia, że nie chce nam się ruszyć ani ręką, ani nogą, ani nawet przekręcić głowę na poduszce”.
José Mauro de Vasconcelos ,,Moje drzewko pomarańczowe’’.
Powyższy fragment znanej powieści dobrze opisuje sytuację psychologiczną samotnego dziecka (oraz cierpiącej osoby w każdym wieku). Bohater, wrażliwy i inteligentny chłopiec Zezé, jest przekonany o tym, że jest złym dzieckiem. Ujmuje to w taki sposób, że na Boże Narodzenie zamiast Dzieciątka Jezus, dla niego narodził się diabeł.
Ten przykład z literatury pięknej pokazuje koloryt emocjonalny różnych życiowych sytuacji z innej perspektywy, bez naukowych terminów, statystyki, oferując czytelnikowi głębokie doświadczenie autora.
Zapraszamy do lektury artykułu pełnego refleksji płynących z wiedzy i doświadczenia klinicznego z pracy z pacjentami psychoterapeutki SPR Wawer – Renaty Arseniuk.
Przygotowanie dziecka do przedszkola – czyli kto boi się bardziej?
Podjęcie decyzji o rozpoczęciu przez dziecko edukacji przedszkolnej zazwyczaj budzi wiele emocji, szczególnie jeżeli jest to pierwsza pociecha rodziców. Najczęściej dotyczy to dzieci w wieku 3 lat. Trzylatek jest bowiem w stanie dobrze przejść przez proces separacji czyli oddzielenia od rodziców. Co dzieje się w tym ważnym, choć czasami trudnym, okresie?
Zapraszamy do lektury artykułu psychoterapeutki SPR Wawer – Renaty Arseniuk.
Przygotowanie dziecka do przedszkola – czyli kto boi się bardziej?
Nastolatki i wakacyjne wyzwania.
Wakacje to czas odpoczynku i relaksu, pełen przygód czas podróży, w którym można być więcej z bliskimi. Kiedy jednak jesteś rodzicem nastolatka, wakacyjny czas może być również pełen napięć i konfliktów wynikających z różnicy potrzeb pomiędzy tobą a twoim dzieckiem co do przebiegu owych wakacji właśnie. Kiedy twoje dziecko dorasta, wspólne rodzinne wyjazdy mogą stać się dla niego mało atrakcyjne. Dla nastolatka centrum świata stanowi grupa rówieśnicza; normalną sprawą jest, że to z kolegami i koleżankami chce spędzać każdą wolną chwilę. Wyjazd z rodzicami i propozycje rodzinnego spędzania czasu, wspólne zwiedzanie, rozmowy, granie w gry planszowe, odwiedziny u cioci czy babci, coś, co wcześniej cieszyło, teraz staje się nudne i nieciekawe.
- Co zrobić, gdy nastolatek odmawia wyjazdu z rodzicami na wspólne wakacje?
- Co zrobić, gdy prosi nas o pozwolenie na wyjazd z koleżeństwem?
Zapraszamy do lektury artykułu naszej psychoterapeutki – Zuzanny Kędzierskiej.
Nastolatki i wakacyjne wyzwania.
Boję się wracać do szkoły…
Boję się wracać do szkoły….
… to zdanie, które słyszę od dzieci i młodzieży w ostatnich tygodniach codziennie. – pisze w swoim artykule Maria Kurek, psychoterapeutka z SPR Wawer – Słyszą je też rodzice przychodzący po wsparcie. Niektóre dzieci mówią wprost co czują, inne nie, ale rodzice często widzą, że są pełne obaw i martwią się razem z nimi. Z jednej strony na tzw . powrót do normalności czekało wielu, z drugiej – każda zmiana, a szczególnie dość znacząca i nagła , wywołuje mieszane uczucia: ekscytację, radość, ciekawość, ale i strach, niepokój, smutek. Można je przeżywać jedne po drugich w krótkim czasie i mogą w nas prowokować różne myśli.
- Co zrobić, aby przetrwać ten trudny czas?
- Poszukaj rady dla siebie.
- Wyobraź sobie jak to jest po drugiej stronie.
- Zobacz co może być pomocne dla Ciebie, Twojego dziecka lub ucznia.
Sprawdź z jakimi wyzwaniami mierzy się Twój rodzic albo nauczyciel.
Zapraszamy do lektury!
„Podwójne szczęście”
Liczba ciąż bliźniaczych zwiększa się z roku na rok i w przeciągu ostatnich trzydziestu lat wzrosła o 75%.
Właśnie dzisiaj, 19 maja, obchodzony jest Ogólnopolski Dzień Bliźniąt
Z tej okazji Zuzanna Kędzierska – psychoterapeutka SPR Wawer – przybliża nieco temat posiadania „podwójnego szczęścia” zarówno z perspektywy rodziców, jak i relacji pomiędzy bliźniętami.
„Niegrzeczne” i „grzeczne” dziecko w rodzinie.
Dzieci są różne i różnie się rozwijają. Czasami bywa tak, że już od urodzenia dziecko sprawia rodzicom nie lada kłopoty. Czasem wręcz przeciwnie – dziecko grzeczne, bezproblemowe, wzorowe w zachowaniu, idealne wręcz, nagle „psuje się” i zaczyna zachowywać się w sposób, który rodziców martwi, złości czy szokuje. A czasem idealne od urodzenia dziecko pozostaje idealne do dorosłości – zachowuje się w sposób poprawny, jest spokojne, zrównoważone, posłuszne; rodzice mogą się zastanawiać, czy to dobrze, że ich dziecko nawet w okresie „buntu i naporu” nie buntuje się.
- Od czego zależy „grzeczność” i brak problemów z dzieckiem?
- Jak można rozumieć to, co dziecko próbuje nam przekazać trudnym zachowaniem?
O tym pisze w swoim artykule psychoterapeutka SPR Wawer – Zuzanna Kędzierska.
Dziecko w roli rodzica – konsekwencje dla systemu rodzinnego
Psychologia mówi, że trójkąt jest najbardziej stabilnym systemem relacyjnym. W sytuacji małego napięcia dwie osoby są zdolne do funkcjonowania w relacji dwójkowej. Jeśli jednak napięcie wzrasta, jedno lub oboje partnerzy mogą wciągać do relacji pomiędzy sobą trzecią osobę. W rodzinie w relację pomiędzy rodzicami najczęściej wciągane jest dziecko. Dzięki takiemu “utrójkowieniu” (zjawisko opisane w psychologii) maleje poziom lęku i obniża się poziom stresu w rodzinie.
Jakie konsekwencje dla systemu rodzinnego niesie zapraszanie dziecka do funkcjonowania w roli rodzica? O tym w najnowszym artykule Zuzanny Kędzierskiej – psychoterapeutki SPR Wawer.
Dziecko w roli rodzica – konsekwencje dla systemu rodzinnego
NASTOLETNI ROLLER COASTER
Okres dojrzewania to złożony proces dopasowywania się przez dziecko do znaczących zmian fizycznych i emocjonalnych. To okres burzy i naporu, okres przemian. Jest to etap kluczowy dla rozwoju jednostki, podczas którego zasadnicze aspekty osobowości nabierają kształtu i są włączane do bardziej spójnego i stabilnego obrazu siebie. Pokwitanie to czas niezbędny do przebudowy osobowości. To niezwykle trudny i ekscytujący okres. Podczas dojrzewania młody człowiek przyjmuje szczególnie emocjonalne nastawienie do życia, to wówczas ujawniają się z różną gwałtownością napięcia, reaktywują się emocjonalne i impulsywne stany umysłu, które wcześniej pozostawały „ukryte”. Gdy w rodzinie jedno z dzieci zaczyna dojrzewać, to jest trochę tak, jak gdyby cała rodzina wsiadła na „roller coaster” – doświadczanie zamętu i pomieszania dotyczy nie tylko dojrzewającej jednostki, ale i całej rodziny, która współtowarzyszy owym przemianom.
- Czego właściwie doświadcza nastolatek?
- Z czym się zmaga?
- Na jaki temat te napięcia, których doświadcza?
Zapraszamy do zapoznania się z artykułem naszej psychoterapeutki – Zuzanny Kędzierskiej.
Rozwój psychoseksualny młodzieży
Dla wszystkich, którzy nie mogli wziąć udziału w naszych obchodach Światowego Dnia Zdrowia Psychicznego, przypominamy opublikowany kilka dni temu artykuł o rozwoju psychoseksualnym młodzieży psychoterapeutki ze Specjalistycznej Poradni Rodzinnej Dzielnicy Wawer – Zuzanny Kędzierskiej.
Jak pisze autorka, jest on procesem, który dzieje się na przestrzeni wielu lat, w nastoletniości, i stanowi pewną platformę do ukonstytuowania się tożsamości i stworzenia związku intymnego z drugim człowiekiem.
Rozwój psychoseksualny młodzieży
Praca w WAKACJE? Za i przeciw
Część wakacji za nami, uczniowie i studenci jeśli nie zostawili nic na sesje poprawkowe, dawno zapomnieli już zapewne o intensywnej nauce i końcowych egzaminach. Niektórzy odpoczywają na łonie natury, w tym roku większość w różnorodnych zakątkach Polski. Inni wybrali wypoczynek w miejscu zamieszkania. Gdy młodym dorosłym czy dorastającym dzieciom zostało jeszcze całkiem sporo wolnego czasu, może się pojawić pomysł na wykorzystanie go w nieco inny sposób – poprzez podjęcie wakacyjnej pracy
Jakie korzyści płyną z takiej decyzji? Czy można jej później żałować?Jak pogodzić różnorodne potrzeby młodego człowieka?Jak wesprzeć swoje dorosłe lub prawie dorosłe dziecko w dokonaniu słusznych wyborów?
Zapraszamy do lektury artykułu Marii Kurek – psychoterapeutki ze Specjalistycznej Poradni Rodzinnej Dzielnicy Wawer!
Czemu dzieci XXI wieku bywają samotne? O co często zaniepokojeni rodzice i opiekunowie pytają psychologa?
Gdy myślimy o samotnych dzieciach, zwykle w pierwszej kolejności przychodzą nam do głowy skomplikowane sytuacje życiowe np.: dzieci niemających rodziców, mieszkających w domach dziecka czy różnych ośrodkach. Domyślamy się, dlaczego jest im trudno, może smutno. Tymczasem nierzadko bywa, że dzieci które wydawałoby się mają wszystko – rodziców, dobre warunki życia, chodzą do szkoły i na różne zajęcia dodatkowe (nie w czasie epidemii oczywiście), również czują się samotne.
Dorośli często dziwią się temu i pytają:
- Co sprawia, że dzieci czują się samotne ?
- Po czym poznać, że dziecko może czuć się samotne?
- Jak zachęcić nastolatka do rozmowy lub spędzenia czasu razem?
- Czy dobry rodzic to taki, który cały wolny czas spędza z dzieckiem?
Na te i inne pytania odpowiedz znaleźć można w artykule Marii Kurek – psychoterapeutki ze Specjalistycznej Poradni Rodzinnej Dzielnicy Wawer.
Jak rozmawiać z dzieckiem o koronawirusie.
Od jakiegoś czasu żyjemy w nowej rzeczywistości. Świat, jaki znaliśmy, nagle, bez zapowiedzi i bez pytania nas o zgodę, przewrócił się do góry nogami. Niektórzy mówią, że świat się zamknął. To co dotąd było bezkresne, skurczyło się do rozmiarów naszego mieszkania i naszej rodziny. Ta zmiana, owy przewrót, którego doświadczamy, wywołuje w każdym z nas różne myśli i różne uczucia. W tej nieoczekiwanej przemianie uczestniczą również nasze dzieci. Uczestniczą jednakże nieco inaczej niż my, dorośli, ponieważ mają inne możliwości rozumienia i znoszenia takich uczuć, z którymi nam dorosłym nierzadko trudno jest sobie poradzić.
I tu przed nami dorosłymi staje zadanie – powinniśmy w jakiś sposób towarzyszyć dzieciom w procesie adaptowania się do nowego. Co możemy zrobić? Jak powinniśmy się w tej sytuacji zachować? W szczególności, jak mamy rozmawiać z dzieckiem o tym co się dzieje?
Zapraszamy do lektury artykułu Zuzanny Kędzierskiej – psychoterapeutki ze Specjalistycznej Poradni Rodzinnej Dzielnicy Wawer.
